January 18, 2006

زندگي

نگاه به زندگي چيز متفاوتي توي هر كسيه . واقعا شما به زندگي چه طوري فكر ميكنيد؟
چرا اكثر ادمها هدف ندارند .اين ادما رو ميبيني كه از اول زندگيش هيچ وقت فكر نكرده چكار ميخواد بكنه.
تا حالا فكر كرديد 5 سال ديگه چكار داريد ميكنيد؟ چكار ميخوايد بكنيد؟
براي 10 سال ديگه چي؟ 20 سال؟ 40 سال؟ اون موقع ميخوايد كجا باشيد؟ چه كارهايي كرده باشيد؟
هدف بزرگ تو زندگيتون داريد؟ آرزو ها رو نميگم . هدف قابل وصول رو ميگم
حالا چه بخوايد بريد آمريكا ربات بسازيد يا اينكه مثلا تا 20 سال ديگه كارخونه عروسك سازي داشته باشيد
البته اين اصلا يك مشكل بزرگ كه نه ، حتي مشكل كوچكي هم نيست . چون ميتونيد مثل اكثر مردم دنيا فقط به فردا
يا مثلا يك سال ديگه فكر كنيد . از مثلا مهموني رفتن لذت ببريد و بريد دنيا رو بگرديد
ولي اون چيزي كه همين جوري تو ذهن من داره وول ميخوره اينه كه با ديدن عكس جووني آدمهاي پير فعلي چه احساسي بهم دست ميده . چرا هيچ كس نمياد اين كار رو در مورد خودش بكنه (شايد اون تصوير جاودانگي خراب بشه) .آدمهاي پير الان رو جوون فرض كنيد
مثلا الان اگر سال 1340 باشه ميبينيد هيچ كدوم فكر هم نميكنن كه سال 1380 چي ميشه . همه برگي كه روي
آب رودخونه شناوره فقط اطرافيان خودشون روميبينند . عادت ميكنند تا تموم ميشند
نميخوام اون برگي باشم كه بياد و بره .ارزش زمان رو بايد دونست . خيلي سريعتر از چيزي كه فكرش رو بكنيد
تموم شدي .من نا اميد نيستم ولي دو قدم جلوتر از پام رو ميبينم البته اين رو هم بگم براي همين دور وبري هام
يا كسايي كه بتونم باهاشون حرف بزنم محدودن (اين خودش مشكليه ) ولي .
واقعيت همينه كه سال 1430 كه براي خيلي ها دورازدسترس به نظر مياد برسه
خيلي نزديكه. فكر ميكنيد وقت براي همه كار داريد؟

No comments: